28/4/10

andando solo me pregunto...

Andando solo me pregunto:
¿Por qué soy yo el que tengo que huir?
Si fuiste tú quien me perdió a mi,
erraste, dí que sí.

Y andando solo me doy cuenta
-las calles rendidas a mis pies-
que de nada sirve crecer,
siempre hay algo por volver.

Mi adolescente (una vez más)
ha salido a recordarme
que hay aun asuntos por zanjar:
un «no te quiero»
un «llegas tarde»
un «me das miedo»
«vas a asfixiarme»...

Tom Hagan

6 comentaris:

Núria ha dit...

Sou genials! No sé expressar com agraeixo aquest tipus de petites sorpreses, però els poetes sí que en saben:

"De l'enuig treballat que ha pres ma vida
aquest meu jorn que mor anorreat,
dorm mon cor com un mort dintre el llençol.

De sobte algú passa pel meu costat,
i l'ànima, tranquil·la mentre oblida,
torna a saber que al món no m'estic sol."

(Solitud - Rossend Llates)

Gràcies!

Jurkone ha dit...

Sin titulo:

Un clavo oxidado,
en una madera
podrida

Tan solo, clavado,
con el alma
partida

Un rayo,mojado,
en una cienaga
perdida

Tan triste, olvidado,
pensando que fue de
su vida.

kik ha dit...
L'autor ha eliminat aquest comentari.
Terrorisme literari ha dit...

gràcies a vosaltres pels comentaris i pels poemes, els afegirem a la col·lecció per penjar per la ciutat!

Jurkone ha dit...

Gracies!
si en voleu algun mes, agafeu-los del blog, vosaltres mateixos :)

DONES ha dit...

M'encanta la vostra idea, llastima descobrirla tant tard, però més val ara que mai, però jo no he trobat cap poema (visc a l'eixample de Girona)

m'agaradaria molt poder participar amb vosaltres d'alguna manera com ho podria fer?¿

En fi, em despedeixo amb una reflexió d'en Quino (sempre amb la seva lògica aplastant) :

La vida debería ser al revés.

Se debería empezar muriendo y así ese trauma está superado. Luego te despiertas en una residencia mejorando día a día. Después te echan de la residencia porque estás bien y lo primero que haces es cobrar la tu pensión.

Luego en tu primer día de trabajo te dan un reloj de oro, trabajas 40 años hasta que seas bastante joven como para disfrutar de tu retiro laboral.

Entonces vas de fiesta en fiesta, bebes, practicas sexo y te preparas para empezar a estudiar.

Luego empiezas el cole, jugando con tus amigos, sin ningún tipo de obligación, hasta que seas bebé y los últimos 9 meses de tu vida te pasas flotando tranquilo, con calefacción central, room service etc…

Y al final abandonas este mundo en un orgasmo.

Quino.