Pàgines

19/11/08

Sí cariño, tienes razón.

Pensaba que no me influía,
que yo no sería diferente por confiar en tí.
Creí que era una buena idea arriesgarme,
no cabían dudas,
pronto todo cambiaría y serías tú.

Busqué en el bolsillo y me ví ,
y te ví fuera,
lloranado.
Y quería,
y intentaba,
y lo sabes.
Pero sin preguntar ya contesabas: - porqué sí.

Ves muy claro el camino,
pero da pereza caminar.
Solo por decir que sí,
por seguir diciendo: -no puedo.
Sabes que es un:- no quiero de mentira.
Destroozar tu alrededor,
tirar a la basura lo que te da vida.

¿Sabes cuantas veces pensé que no querías?
¿Que no pensabas hacer un mínimo esfurzo?
¿que todo esto íba a acabar así?,
¿que ya no me querías?
¿que llegaría un día que ya no podría contar contigo?,
¿que dudaría de si es real la persona a la que quiero?

¿Sabes cuantas veces cariño?


Ninguna.


8Ï8

1 comentari:

  1. be,Lida, que t'haig de dir?
    Que m'ha semblat un final increible? Un altre no, pero tu, tens aquest do de acabar com mai
    s'espera amb tot.
    ja!
    un peto

    ResponElimina